ତମାଖୁ ନୀରବ ଘାତକ ସାଜିଛି। ଥରେ ସେ ଜାଲରେ ଛନ୍ଦି ହେଲେ ସେଥିରୁ ମୁକୁଳିବା ରାସ୍ଥା କଷ୍ଟକର ହେଉଛି। ଏ ବଦଭ୍ୟାସର ଶିକାର ହୋଇ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଜୀବନ ଥାଉ ଥାଉ ମୃତ୍ୟୁବତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗୁଛନ୍ତି। ଛୋଟ ଛୋଟ ପିଲାଙ୍କ ଠାରୁ ବୟସ୍କଙ୍କ ଯାଏଁ ମହିଳା ପୁରୁଷ ନିର୍ବିଶେଷରେ ତମାଖୁ ଖାଉଛନ୍ତି ଓ ତାର ଘାତକ ପରିଣତି ପ୍ରତି ସମୟରେ ଭୋଗୁଛନ୍ତି । ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପ୍ରତି ବର୍ଷ ମେ ୩୧ ତାରିଖକୁ ବିଶ୍ୱ ତମାଖୁ ନିରୋଧ ଦିବସ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଉଛି ।
ବିଭିନ୍ନ ସର୍ଭେ ରିପୋର୍ଟରୁ ମିଳୁଥିବା ତଥ୍ୟ କହୁଛି, ବିଶ୍ୱରେ ପ୍ରାୟ ୬୦ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଧୂମପାନଜନିତ ରୋଗ ଦ୍ୱାରା ପିଡ଼ିତ ହୋଇ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥାନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ୧୦% ଅର୍ଥାତ ୬ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଧୂମପାନ କରୁନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ଆଖପାଖରେ ଧୂମପାନ ହେବାରୁ ସେମାନେ ପରୋକ୍ଷ ଭାବେ ରୋଗଗ୍ରସ୍ଥ ହୋଇଛନ୍ତି। ଏପରିକି ଗର୍ଭସ୍ଥ ଶିଶୁ ମଧ୍ୟ ପରୋକ୍ଷ ଭାବେ ତା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ବିଭିନ୍ନ ଶାରୀରିକ ଓ ମାନସିକ ଅକ୍ଷମତା ସହ ଜନ୍ମ ହେଉଛି।
କୁହାଯାଏ ଗୋଟିଏ ସିଗାରେଟ୍ ଆମ ଜୀବନର ୧୧ ମିନିଟ କ୍ଷୟ କରିଦିଏ। ଘାତକ କ୍ୟାନସର ରୋଗ ପଛରେ ମଧ୍ୟ ସେହି ତମାଖୁର ବଡ ଭୂମିକା ଥିବା ବେଳେ ୨୦% ହୃଦରୋଗର କାରଣ ପଛରେ ସ୍ମୋକିଂ ରହିଛି। ୱାଲ୍ଡ ହେଲ୍ଥ ଅର୍ଗାନାଇଜେସନର ଆକଳନ ଅନୁଯାୟୀ ଭାରତର ୭୦% ପୁରୁଷ ଏବଂ ପ୍ରାୟ ୧୫% ମହିଳା ଧୂମପାନ କରିଥାନ୍ତି । ଯାହା ରକ୍ତଚାପ, ମଧୂମେହ, ମସ୍ତିଷ୍କାଘାତ, ଶ୍ୱାସଜନିତ ସମସ୍ୟା, ହାଡ଼ର ଦୁର୍ବଳତା, ଯୌନ ଅକ୍ଷମତା ଓ ଜନ୍ମିତ ଶିଶୁଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ ସମସ୍ୟାର କାରଣ ହୋଇଥାଏ ।
ତମାଖୁ ପ୍ରସ୍ତୁତି, ବିକ୍ରି ଓ ସେବନ ବିରୋଧରେ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି କିଛି ଲୋକ ସ୍ୱର ଉତ୍ତୋଳନ କରୁଥିବା ବେଳେ ଅନେକ ଲୋକ ତାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ବିକୁଛନ୍ତି ଓ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ତାକୁ ବିନା ଦ୍ୱିଧାରେ ସେବନ କରୁଛନ୍ତି। ଗୁଟଖା, ସିଗାରେଟ୍, ଖଇନି ଭଳି ସମାଗ୍ରୀ ଗାଁରୁ ସହର ଯାଏଁ ସବୁଠି ଅତି ସହଜରେ ମିଳୁଛି ଓ ଲୋକ ଦୈନନ୍ଦିନ ଖାଦ୍ୟ ଭଳି ତାକୁ କିଣି ଖାଉଛନ୍ତି ।ଯାହା ଆର୍ଥୀକ ଓ ସାମାଜିକ ଭାବେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭାବ ପକାଉଛି ।
ଜାତୀୟ ପରିବାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ରିପୋର୍ଟ କହୁଛି ଓଡ଼ିଶାରେ ୧୫ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ବୟସର ୫୧.୬% ପୁରୁଷ ଓ ୨୬% ମହିଳା ତମାଖୁ ସବେନ କରୁଛନ୍ତି। ଏପରିକି ରାଜ୍ୟ ରାଜଧାନୀ ରେ ଯଥାକ୍ରମେ ପୁରୁଷ ୪୦.୫% ଓ ମହିଳା ୧୬.୬% ତମାଖୁ ସେବନ କରୁଛନ୍ତି ତମାଖୁ ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବାଧିକ ସିଗାରେଟ ପିଇବା ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଅଧିକ । ତା ପଛକୁ ଗୁଟଖା ଓ ଖଇନି ଆଦି ରହିଛି । ଏ ପରିସଂଖ୍ୟାନ କମ୍ ବେଶୀ ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ଯୁଆଡ଼େ ଆଖି ବୁଲାଇବେ ସେ ବଦଭ୍ୟାସରେ ପିଡ଼ିତ ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖିବା ହିଁ ଅନେକ ସଙ୍କେତ ଦେଉଛି ।
ରାଜ୍ୟ ସରକାର ୨୦୧୩ ମସିହାରେ ଗୁଟଖା, ତମାଖୁ ପରି ନିଶାଦ୍ରବ୍ୟ ଉତ୍ପାଦନ, ବିକ୍ରି ଓ ସେବନକୁ ନିଷିଦ୍ଧ କରିବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାନାମା ଜାରି କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଏ ନିୟମର ଖୋଲା ଉଲଂଘନ ଅତି ବ୍ୟାପକ ଭାବେ ଚାଲିଛି । କୋଟପା ଆଇନ ଏକ ପ୍ରହସନରେ ପରିଣତ ହୋଇଛି। ବସ୍ତି ଅଞ୍ଚଳର ପିଲା ଅତି କମ ବୟସରୁ ଏ ଅଭ୍ୟାସ କରିବା ବଡ ଆହ୍ୱାନ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଛି ।
ମଦ, ଗଞ୍ଜେଇ ଭଳି ନିଶାଠାରୁ କମ ମୂଲ୍ୟରେ ମିଳୁଥିବାରୁ ତମାଖୁର ଗ୍ରାହକ ସଂଖ୍ୟା ସର୍ବାଧିକ ରହୁଛି। ଅନ୍ୟ ଏକ ବିଡମ୍ୱନା ହେଉଛି ଯେ ପ୍ରତି ବର୍ଗ ଓ ବୟସର ଲୋକ ବଦଭ୍ୟାସରେ ପଡ଼ୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେଥିରୁ ମୁକୁଳେଇବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିଶା ନିବାରଣ କେନ୍ଦ୍ର ମାନ କାମ କରୁଛନ୍ତି ସେଠି ୧୮ ବର୍ଷରୁ ସାନ ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ନା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି ନା ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି । ଏପରିକି ଆବଶ୍ୟକସ୍ଥଳେ ପିଲାଙ୍କୁ ରଖିବା ମଧ୍ୟ ଆଇନସମ୍ମତ ହେଉନାହିଁ ।
ଏ ବର୍ଷ ବିଶ୍ୱ ତମାଖୁ ବର୍ଜନ ଦିବସର ବାର୍ତ୍ତା ରହିଛି ‘ତମାଖୁମୁକ୍ତ ଶୈଶବ’। ଶିଶୁଙ୍କୁ ତମାଖୁ ଠାରୁ ଦୁରେଇ ରଖିବାକୁ ହେଲେ ତାର ଉତ୍ପାଦନ,ବିକ୍ରି ଓ ସେବନକାରୀକୁ ଅଙ୍କୁଶ ଲଗାଇବାକୁ ହେବ। ଅନେକ ଉଦାହରଣ ରହିଛି ଯେଉଁଠି ବାପା ମା’ ନିଶା ଦ୍ରବ୍ୟ ସେବନ କରୁଛନ୍ତି ସେଠି ପିଲାମାନେ ସହଜରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି । ଏବଂ ଛୋଟ ବେଳୁ ଯଦି କୌଣସି ବଦଭ୍ୟାସ ଆରମ୍ଭ ହେଉଛି ତାକୁ ଛଡ଼ାଇବା ବେଶୀ କଷ୍ଟ ବୋଲି ବିଶେଷଜ୍ଞ କହି ଆସିଛନ୍ତି । ଏବଂ ପିଲା ବୟସରୁ ଯଦି ସଚେତନ କରାଯିବ ତେବେ ତାହା ବେଶୀ ପ୍ରଭାବୀ ହୋଇପାରିବ।
ଉଭୟ ଧୂମଯୁକ୍ତ ଓ ଧୂମହୀନ ତମାଖୁ ପାଇଁ କଡ଼ା ପଦକ୍ଷେପ ଜରୁରୀ। ନିଶା କିଣିବାନି ନିଶା ଖାଇବାନିର ସ୍ଲୋଗାନ ସହ କିଛି ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ଦିନ ରାତି ଶ୍ରମ କରୁଥିବା ବେଳେ ସରକାରୀ ନୀତି, ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନରେ ଥିବା ଗଳାବାଟ ତାଙ୍କ କାମକୁ ଜଟିଳ କରୁଛି। ଦିବସ ପାଳନ ବେଳେ ଯେଉଁ ସଂକଳ୍ପ ହେଉଛି ତାକୁ ସଫଳ କରିବାର ଉଦ୍ୟମରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହଯୋଗ ନିରନ୍ତର ହେବା ଜରୁରୀ।
ସୁପ୍ରିୟା ଦାଶଙ୍କ ରିପୋର୍ଟ
